پزشکی مدرن شگفت انگیز است. خوشبختانه در حال حاضر ما به نقطه ای رسیدیم که شانس زیادی برای زنده ماندن در مقابل بیماری ها وجود دارد. دیگر به دلیل کشیدن دندان یا از التهاب لوزه نمی میریم.

اما در گذشته چنین نبوده است، در ادامه تعدادی از وحشتناک ترین روش های مداوا در طب قدیم را با هم می بینیم.

ریه آهنی یا Iron lungs

قبل از به وجود آمدن واکسن فلج اطفال، بیماران در داخل ریه های آهنی قرار می گرفتند که تنفس را شبیه سازی می کرد.  در داخل این وسیله که بیشتر شبیه ابزار شکنجه در قرون وسطی بود، بیمار هفته ها قادر به انجام هیچ حرکتی نبود. آینه ای وجود داشت که بیمار چهره اش را در آن می دید و همچنین تنها هنگام بازدم دستگاه می توانست صحبت کند.

برنزه کردن کودکان

نرمی استخوان، بیماری که به دلیل کمبود ویتامین D رخ می دهد و با عث ضعف های استخوانی می شود. هم اکنون افرادی که دچار این بیماری هستند، خوردن مقادیر ویتامین E تجویز می شود. در گذشته درمان توسط برنزه کردن مصنوعی انجام می گرفت و این عمل حتی روی کودکان نیز انجام می شد.

پزشکان طاعون

در سال های ۱۸۰۰ میلادی، پزشکان طاعون ترسناک برای درمان و جلوگیری از شیوع بیماری طاعون خیارکی با این ظاهر بیرون می آمدند. آن ها برای محافظت از خودشان این ماسک های وحشتناک با منقار بلند را می پوشیدند و داخلش را پر از گُل می کردند. اعتقاد پزشکان این بود که این بیماری از طریق بو پخش می شود. درمان آن ها شامل شلاق (چون طاعون اغلب به عنوان عذاب الهی شناخته شده بود) و همچنین مکیدن خون بیمار توسط زالو بود.

دستگاه باز کننده مجاری ادرار یا Stricture divulsor

حتی فکر کردن به این وسیله نیز تن هر انسانی را می لرزاند. اگر مجرای خروجی ادرار بیش از حد تنگ شده باشد و بیمار را دچار سختی کند، دکتر ها این دستگاه را به مجاری ادرار وارد می کردند، سپس پیچ دستگاه را می پیچاندند، به این شکل دو لبه این دستگاه و به همراه آن مجرای ادرار باز می شد. در این حالت خونریزی نشانه خوبی محسوب می شد.

قیچی لوزه

قبل از وجود آنتی بیوتیک ها، ورم لوزه یک بیماری کشنده بود. برای اینکه بیماران از درد انگشت های خود را گاز نگیرند، پزشکان این دستگاه را به گلو وارد می کردند.

زالو مصنوعی

آن ها اعتقاد داشتند هیچ چیزی برای یک بیمار بهتر از خون کشیدن نیست. هنگامی که یک دکتر به زالو دسترسی نداشت، از زالو مصنوعی برای این کار استفاده می کرد. تیغه های دوار زخمی را در پوست بیمار ایجاد می کردند و استوانه دستگاه با ایجاد خلا حالت مکشی ایجاد می کرد که خون را می مکید.

پنس همورویید

اگر در گذشته از همورویید رنج می بردید، مجبور بودید با آن بسازید. مگر اینکه مشکلتان آن قدر جدی بود که بیشتر نمی توانستید تحمل کنید. این ابزار دوست داشتنی به همورویید های خارجی محکم چنگ و جریان خون را به این قسمت محدود می کرد. سپس آن قسمت خود به خود می افتاد. همورویید های داخلی نیز طبیعتا باید با یک قلاب بیرون کشیده می شدند.

جراحی پلاستیک اولیه

ممکن است باورش سخت باشد، اما پایه های جراحی پلاستیک از دوران کهن وجود داشته است، اگر چه تا سال های اخیر بسیار ابتدایی بود. این ماسک های ترسناک برای پنهان کردن صدمات صورت طراحی شده بودند.

ویلچر های اولیه

دستگاه ستون فقرات دکتر کلارک در سال ۱۸۷۸ آگهی شد، به مردمی با مشکلات ستون فقرات این امکان را می داد که برای چند دقیقه یا ساعت در روز راه بروند. در واقع قاب های چوبی این دستگاه آن چنان سنگین بود که یک فرد سالم هم به سختی می توانست آن را یک اینچ حرکت بدهد. چه برسد به کسانی که مشکلات ستون فقراتی دارند.

گهواره اوتیکا

این دستگاه که بیشتر در بیمارستان های روانی استفاده می شد، بیماران را از راه رفتن، نشستن یا حرکت کردن باز می داشت. در قرن ۲۰ این قفس های ظالمانه با بلوزهای استین بلند بازدارنده و اتاق خالی جایگزین شد.

پنس پیچی دندان پزشکی

اگر تا به حال فکر می کردید که وسایل دندان پزشکی امروزی خشن هستند، بهتر است نگاهی بیادازید به این دستگاه و تصور کنید که ما از کجا آمده ایم. پیچ مرکزی این وسیله در حالی به داخل دندان پیچانده می شد که دو تیغه اطراف، وسیله را در جای خود ثابت نگاه می داشتند. البته استفاده از این دستگاه قبل از اختراع بیهوشی بود.

شربت سرفه هرویین و کوکایین

قبل از کشف خواص اعتیاد آور این مواد، هرویین و کوکایین به عنوان دارویی برای دردهای مبهم استفاده می شد. برای چندین سال هرویین در شربت سرفه استفاده می شد، تا اینکه “بِیِر” -همان شرکتی که آسپرین را برای ما به ارمغان آورد،- طبیعت اعتیاد آور این مواد را کشف کرد.

پروتز های اولیه

استفاده از پروتز به عنوان یک علم قدیمی در دوران مصر باستان وجود داشته است. تا دوران مدرن به نظر می رسید این اندام مصنوعی که ناراحت و ناکارا بودند، با ظاهر عجیب شان از دنیای استیم پانک آمده اند، و اغلب باعث شرمساری و خجالت مالک شان می شدند.

اُستیوتوم Osteotome

در تلاش برای درمان سردرد، پزشکان از تکنیکی به نام تریپنینگ  trepanning استفاده می کردند، به این شکل که سوراخی در درون جمجمه بیمار ایجاد می کردند. دستگاه استیوتوم –شکلی وحشتناک از اره مته ای- برای ایجاد این سوراخ استفاده می شد. خوشبختانه در حال حاضر ما استامینوفن داریم.

منبع:digiato.com